ZadzwońNawiguj

Instrukcja zabudowy obrzeży

 Krawężniki, obrzeża, palisady są prefabrykatami budowlanymi służącymi do oddzielania powierzchni znajdujących się na tym samym poziomie lub dwóch różnych poziomach, jako oddzielenie pomiędzy powierzchniami poddanymi  różnym rodzajom ruchu drogowego. Stabilizują i utwardzają krawędzie nawierzchni  jezdni, zapobiegając niszczeniu jej brzegów oraz zapobiegają rozsuwaniu się  kostki brukowej pod wpływem obciążenia.

 Zanim przystąpimy do układania nawierzchni z betonowej kostki brukowej, powinniśmy zapewnić opór w postaci krawężników lub obrzeży dla każdej strony powstającej nawierzchni. Dla kostek grubości 6 cm stosuje się obrzeża grubości 6 cm, natomiast dla kostek grubości 8 cm stosuje się obrzeża betonowe grubości 8 cm lub krawężniki. Kostka brukowa grubości 10 cm wymaga zastosowania krawężnika o grubości 15 cm, lub przy dużym obciążeniu nawierzchni krawężnika o grubości 20cm.

 Pod krawężnik lub obrzeże należy wykonać wykop o odpowiedniej długości,  szerokości i głębokości. Dno wykopu wyrównuje się i ubija zagęszczarką. Głębokość wykopu ustala się biorąc pod uwagę następujące warstwy: jeśli to konieczne należy wykonać warstwę odsączającą z piasku grubości min 5 cm; fundament pod krawężnik, podsypkę o grubości ok. 3 cm; krawężnik lub obrzeże o wysokości od 20 do 30 cm.

 W zależności od rodzaju ruchu jaki będzie się odbywał na nawierzchni należy dobrać odpowiedni fundament/ławę. Obrzeże przy przydomowej ścieżce może być ustawione bezpośrednio na gruncie podłoża ziemnego, jeżeli jest ono dostatecznie wytrzymałe.  Dla ruchu lekkiego, chodników, ścieżek rowerowych wystarczą ławy żwirowe, z tłucznia lub zwykłe ławy betonowe. Dla ruchu cięższego i o większym natężeniu zaleca się wykonanie ław betonowych z oporem.

 Ławy żwirowe o wysokości do 10 cm wykonuje się jednowarstwowo przez zasypanie koryta żwirem i zagęszczenie go polewając wodą. Ławy o wysokości powyżej 10 cm należy wykonywać dwuwarstwowo, starannie zagęszczając poszczególne warstwy.

 Ławy z tłucznia kamiennego należy wykonywać przez zasypanie wykopu koryta tłuczniem. Tłuczeń należy starannie ubić polewając wodą. Górną powierzchnię ławy tłuczniowej należy wyrównać klińcem i ostatecznie zagęścić. Przy grubości warstwy tłucznia w ławie wynoszącej powyżej 10 cm należy ławę wykonać dwuwarstwowo, starannie zagęszczając poszczególne warstwy.

 Ławy betonowe zwykłe w gruntach spoistych wykonuje się bez szalowania, przy gruntach sypkich należy stosować szalowanie.

 Ławy betonowe z oporem wykonuje się w szalowaniu. Beton rozścielony w szalowaniu lub bezpośrednio w korycie powinien być wyrównywany warstwami.  Przy betonowaniu ław należy pamiętać o wykonaniu co 50 m szczeliny dylatacyjnej.

 Ustawienie krawężników betonowych

 Światło (odległość górnej powierzchni krawężnika od jezdni) powinno być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej, a w przypadku braku takich ustaleń powinno wynosić od 10 do 12 cm, a w przypadkach wyjątkowych (np. ze względu na „wyrobienie” ścieku) może być zmniejszone do 6 cm lub zwiększone do 16 cm.

 Zewnętrzna ściana krawężnika od strony chodnika powinna być po ustawieniu krawężnika obsypana piaskiem, żwirem, tłuczniem lub miejscowym gruntem przepuszczalnym, starannie ubitym.

 Ustawianie krawężników na ławie żwirowej i tłuczniowej powinno być wykonywane na podsypce z piasku o grubości warstwy od 3 do 5 cm po zagęszczeniu.

 Ustawianie krawężników na ławie betonowej wykonuje się na podsypce z piasku lub na podsypce cementowo-piaskowej o grubości 3 do 5 cm po zagęszczeniu.

 Spoiny krawężników nie powinny przekraczać szerokości 1 cm. Spoiny należy wypełnić żwirem, piaskiem lub zaprawą cementowo-piaskową, przygotowaną w stosunku 1:2. Zalewanie spoin krawężników zaprawą cementowo-piaskową stosuje się wyłącznie do krawężników ustawionych na ławie betonowej.

 Spoiny krawężników przed zalaniem zaprawą należy oczyścić i zmyć wodą. Dla zabezpieczenia przed wpływami temperatury krawężniki ustawione na podsypce cementowo-piaskowej i o spoinach zalanych zaprawą należy zalewać co 50 m bitumiczną masą zalewową nad szczeliną dylatacyjną ławy.

 Prawidłowe wykonanie obramowania nawierzchni, później właściwe wykonanie podbudowy i ułożenie kostki brukowej gwarantuje, że nawierzchnia będzie stabilną i mocną konstrukcją. Szczególnie istotne jest prawidłowe wypełnienie spoin między kostkami, ponieważ podczas pracy opierają się o sąsiadujące elementy. Takie wykonanie placu, ulicy czy chodnika gwarantuje bezawaryjne użytkowanie nawierzchni.

 Przy opracowaniu niniejszej instrukcji wykorzystano:

Polską Normę BN-64/8845-02

SST Krawężniki betonowe

Doświadczenia firmy Barabaś.